Wszystko o śródziemiu...
   
 
  Czy wiesz że:
 
75 000 plastikowych żołnierzyków kupiono do planowania scen batalistycznych (Jackson ma się teraz czym bawić)


Sean Astin przytył do roli Sama blisko 14 kg. Dominic Monaghan (Merry) nosił specjalny pogrubiaj±cy kostium z pianki. Żeby unikn±ć odwodnienia codziennie wypijał 3 litry wody.


Po zakończeniu zdjęć zostało 78 strzał.
(Przygotowano ich 10 000.)


900 metrów - tyle powinna mieć wieża Barad-dur (adres Saurona). Zamiast tego
wybudowano 9-metrową makietę.


W większości przypadków hobbici i krasnoludy są pomniejszani komputerowo. Ekipa chciała jednak uniknąć ingerowania efektami specjalnymi w każde ujęcie, dlatego też niektóre elementy scenografii wykonywano w dwóch wersjach - dla zwykłych ludzi i dla niższych ras.




Znalazł sie na 1. miejscu w rankingu najlepszych filmów akcja/przygoda sporządzonym przez serwis "Yahoo! Movies".


Trylogia "Władcy Pierścieni" została okrzyknięta najlepszym filmem wszech czasów przez czytelników pisma "Cinema", które jest wydawane w Monachium. Głosowanie odbyło się w 2006 roku.


Budżet filmu: $ 94 mln.


Mówiąc o Bilbie Bagginsie, Ian Holm podkreśla, iż bardzo różni się od granej przez siebie postaci. Uważa hobbita za nieco zrzędliwą istotę, obdarzoną jednak złotym sercem. Aktor opowiadał, że jako 111-letni Bilbo miał tylko lekki make-up. Wyzwaniem było dopiero przygotowanie do scen, w których hobbit liczy sobie 170 lat. Wtedy twarz Holma zakrywała maska.


Charakteryzacja hobbitów była czasochłonna. Wood każdy dzień zaczynał właśnie od niej, co zajmowało 2,5 godziny. Przynajmniej potem - jak sam przyznawał - czuł się jak hobbit. Monaghan z kolei narzekał, że musiał się budzić 0 4.30 rano i przez 2 godziny stać, podczas gdy na stopy nakładano mu bardzo zimny klej.


Viggo Mortensena do wzięcia udziału w ekranizacji namówił syn, wielki miłośnik prozy Tolkiena. Aktora tak wciągnęła fabuła i rola, że ponoć przez jakiś czas mieszkał w lesie, ubrany w strój Obieżyświata. Rewelację tę należy chyba uznać za plotkę, natomiast w fakt, iż Mortensen przez trzy miesiące nosił przypasany miecz (aby przyzwyczaić się do jego ciężaru i poczuć się z nim "za pan brat"), można uwierzyć.




Firma WETA na potrzeby filmu opracowała specjalny program komputerowy, noszący nazwę MASSIVE. Dzięki niemu można było przenieść na ekran wspaniałe sceny bitewne, w których udział bierze 200 000 istot! Inteligencja sztucznych wojowników była ponoć tak dobrze stworzona, że podczas bitwy u wrót Morannonu siły dobra uciekły na sam widok wrogów!


Cała trylogia "Władcy Pierścieni" zdobyła 30 nominacji do Oscara i 17 tych nagród.
Część 1- 13 nominacji , 4 Oscary
Część 2- 6 nominacji , 2 Oscary
Częśc 3- 11 nominacji , 11 Oscarów


"Drużyna pierścieni" posiadała 560 komputerowo wygenerowanych efektów, "Dwie wieże" 800, a "Powrót króla" 1500.


Cała trylogia została uznana za najlepszy film wszechczasów przez czytelników magazynu "Cinema" wydawanego w Monachium, natomiast słuchacze brytyjskiej rozgłośni Classic FM uznali ścieszkę dźwiękową z tego filmu za najlepszy soundrack w historii.


Rozszerzone wydanie DVD "Władca Pierścieni: Powrót Króla. Wydanie Specjalne" zawierało szkatułkę w kształcie miasta Minas Tirith, sam film był zaś dłuższy o ok. 45 min.


John Rhys-Davis (Gimli) brał udział w castingu do roli Denethora


Billy Boyd (Pippin) zaśpiewał i skomponował muzykę do piosenki śpiewanej u Dementora. Orginalne słowa napisał Tolkien.


W scenie w której Frodo pisze w książce na samej górze strony jest napisane, że Sam został wybrany burmistrzem Hobbitonu.



"Powrót Króla" jest pierwszym filmem fantasy, który zdobył Oscara w kategoriach "Najlepszy Film" oraz "Najlepszy Reżyser" w całej historii Oscarów.


"Powrót Króla" jest drugim filmem w historii, którego trzecia część była nominowana do Oscara i do Złotych Globów w kategorii "Najlepszy Film" (po Ojcu Chrzestnym" cz. III z 1990 roku), oraz drugim sequelem w historii który zdobył Oscara w tej kategorii (po "Ojcu Chrzestnym" cz. II z 1974).


"Powrót Króla" wyrównał rekord "Ban-Hura" i "Titanica" zdobywając 11 Oscarów, ale ustanowił rekord w ilości kategorii w których zamienił nominacje na nagrody 11/11. Poprzedni rekord należał do filmu "Ostatni Cesarz", który zdobył 9/9 i "Gigi", również 9/9.


Sceny z Pól Pelennoru kręcono w Twizel, Canterbury w Nowej Zelandii.


Podczas kręcenia Trylogi Viggo Mortensen tak barzdo wczuł się w rolę, że raz podczas rozmowy reżyser Peter Jackson zwracał się do niego przez ponad pół godziny per "Aragorn", a aktor nawet tego nie zauważył.


Ciekawi statyści:
- córka Seana Astina zagrała córkę "Sama";
- dzieci Petera Jacksona można zobaczyć podczas sceny wjazdu konnicy z Gondoru oraz na weselu Sama


Sceny w Edoras kręcono w Mt. Potts Station, Erewhon, Canterbury w Nowej Zelandii.


Mnóstwo nietypowych statystów znalało się w III części Władcy Pierścieni:
- Peter Jackson zagrał jednego z najemników na łodziach podążających do Minas Tirtith;
- Christian Rivers - dyrektor artystyczny pojawia się jako jesden z żołnierzy Gondoru pilnujących "latarnii" w Minas Tirith.


Zarówno Minas Tirith, jak i znany z Dwóch Wież Helmowy Jar, powstały w Dry Creek Quarry, miejscu znanym z potężnych, naturalnych formacji skalnych, znajdującym się w bezpośredniej bliskości Wellington. Miasto powstawało dwukrotnie. Wybudowaliśmy wielki plan w kamieniołomie. Potem zburzyliśmy go, w ciągu kilku tygodni wybudowaliśmy zamek w Helmowym Jarze, nakręciliśmy zdjęcia, zburzyliśmy go, po czym ponownie w kilka tygodni wybudowaliśmy tam Minas Tirith.



Emyn Muil to Tongariro National Park, Taupo w Nowej Zelandii.


Samą jaskinię Szeloby wykonano z odpowiednio przyciętych styropianowych skał. Wykonano także labirynt tuneli, przez które swobodnie poruszali się zarówno aktorzy, jak i filmowcy.


Viggo Mortensen obliczył, że w ciągu całego kręcenia trylogii oraz "dokrętek" zabił każdego ze statystów conajmniej 50 razy.


"Władca Pierścieni: Powrót Króla" został uznany przez widzów programu BBC za najlepszy film 2004 roku.


Przed sceną w której Merry i Pippin palą swoje fajki na ruinach Isengardu Dominic Monaghan (Merry) musiał wypić szklankę mleka, by powstrzymać się od wymiotów.



W Helmowym Jarze mieliśmy około 10 000 Uruk-hai, natomiast tutaj siły wroga liczą prawdopodobnie około 200 000 żołnierzy.



Ostatnie słowa wypowiedziane w filmie - "No to wróciłem na dobre." - są również ostatnimi słowami w książce.


Biżuterię do strojów dostarczyła firma Jasmine Watson, mieszcząca się w Wellington na Nowej Zelandii.


Pierwsza scena Powrotu Króla, która opowiada historię Golluma, pierwotnie została nakręcona dla części Dwie Wieże i miała być wykorzystana podczas wewnętrznego dialogu Golluma i Smeagola.


Andy Serkis i Elijah Wood otrzymali po Tym pierścieniu od Petera Jacksona. Każdy z nich myślał, że miał Ten jedyny


Gollum powstawał w kilku etapach. Podobnie jak miało to miejsce w przypadku innych postaci nie będących ludźmi, jego wygląd opracowano najpierw w firmie Weta Workshop, gdzie zbudowano jego model. Model ten zeskanowano potem do komputera, wykorzystując przerobione urządzenie, które w swej pierwotnej roli służy do oceny wielkości i jakości tusz zwierzęcych i wykorzystywane jest w nowozelandzkich przetwórniach mięsnych. W przeciwieństwie do innych stworów, skanowaniu poddano także twarz Serkisa. Potem podłożono pod nią cyfrowe mięśnie i kości.



Christopher Lee zbojkotował uroczystą premierę"Powrotu Króla" w Wellington.Powodem tego było wycięcie z filmu scen z jego udziałem.


W Japonii film został drastycznie skrócony przez dystrybutorów-w momencie,kiedy Frodo mówi-"byliśmy w domu" nagle urywa się obraz i muzyka a na ekranie pojawia się napis "The end".


Dzieci Petera Jacksona możemy zauważyć we wszystkich częściach filmu-w "Drużynie.." kiedy Bilbo opowiada hobbickim dziciakom swoją przygodę z Trollami; w "Dwóch wieżach" kiedy pokazywane są kobiety i dzieci w jaskiniach Helmowego Jaru i w "Powrocie Króla" w scenie wyjazdu oddziału Faramira.


Pod koniec filmu Frodo i Sam leżą na skale a do okoła nich płuwa gorąca lawa która była tak blisko że powinni sie spalić. Temperatura lawy dochodzi do 1000 st. C, a nawet ponad nią do 1300-1350 st. C, tak więc nie wytrzymali by oni w tak dużej temperaturze.


Początkowo muzykę do filmu miał skomponować James Horner, ale odmówił z uwagi na pracę nad „Pięknym umysłem” Rona Howarda.


Na razie nie potwierdzono żadne innej tolkienowskiej produkcji. Można się jednak spodziewać, że jeśli "Władca Pierścieni" odniesie sukces, zrealizowany zostanie również "Hobbit". "Silmarillion" to trudniejszy temat do ekranizacji. Fabuła tego dzieła bardzo utrudnia stworzenie spójnego scenariusza. Niczego jednak nie da się wykluczyć.


Kiedy Gandalf, Merry i Pippin idą przez Edoras w kierunku stajni, na drugim planie spaceruje mężczyzna z ogromnym psem. Idzie on w lewą stronę. Kilka scen później można zauważyć, że jest on w tym samym miejscu i dalej idzie w lewą stronę.


W filmie Arwena odgrywa ważniejszą rolę niż w powieści. Nacisk położono m.in. na niezwykłą miłość, łączącą ją z Aragornem - miłość nieśmiertelnej elficy ze śmiertelnym człowiekiem. Ponadto Arwenę, a nie Glorfindela (jak w powieści) spotkają kierujący się do Rivendell hobbici i Obieżyświat.


Produkcję broni i zbroi powierzono najsłynniejszym płatnerzom i zbrojmistrzom na świecie (kolczugi ponoć powstawały w Indiach!), którzy korzystali z technik średniowiecznych. Dzięki temu uzbrojenie wygląda na autentyczne. Oddaje także klimat Śródziemia - żołnierza Gondoru mają na tarczach i pancerzach herb: Białe Drzewo!


Kostiumy do "Władcy Pierścieni" przygotowano z wielką starannością. Do projektów wykorzystano istniejące opisy autorstwa samego Tolkiena, jednocześnie sięgnięto po przykłady historyczne, widać więc w tych kostiumach wpływy renesansu i średniowiecza oraz kultury wikingów. Oczywiście postarano się, by każdą z kultur Śródziemia charakteryzowały inne stroje i ozdoby.


Plan filmu "Władca Pierścieni" był nieustająco oblężony przez fanów i zwykłych ciekawskich. W Internecie pojawiały się dziesiątki nieoficjalnych zdjęć! Setki ludzi docierało do Nowej Zelandii tylko po to, by spróbować statystować w ekranizacji ulubionej powieści. Ekipa korzystała z usług nie tylko chętnych, ale również ludzi mieszkających w pobliżu planu.


Słynne hobbickie norki wybudowano w skali 1:1. Przez rok porastały kwieciem i trawą, by w trakcie zdjęć sprawić wrażenie naturalnie przestarzałych. Co ciekawe, wnętrza skonstruowano w dwóch wersjach -"dla ludzi" i "dla hobbitów" - aby uniknąć zbyt częstego wykorzystywania komputerowych efektów specjalnych.


Pozycja dłoni Smeagola wokół szyji Deagola zmienia się zauważalnie pomiędzy ujęciam.


W czasie trwania bitwy na polach Pelennoru wzięło udział 250 koni, tymczasem oprogramowanie wykorzystane do produkcji efektów specjalnych jest wstanie wygenerować nawet 1000 ruchomych obiektów jednocześnie.


Po scenie, w której Eowina pozbawia głowy potwora, którego dosiada Czarnoksiężnik, łeb bestii znika w następnej scenie.


Podczas kompletowania obsady wielu fanów Tolkiena na różne sposoby naciskało Petera Jacksona, by w roli Gandalfa wystąpił słynny Sean Connery. Reżyser nie zdecydował się jednak na to, gdyż obawiał się, iż tak znana osoba może zdominować jego film. A dla niego najważniejsza była opowieść.


Pod koniec filmu, kiedy czterej hobbici byli w gospodzie "Pod Zielonym Smokiem" Frodo ma wszystkie palce. Jest to nie możliwe, ponieważ Gollum odgryzł Frodowi palec, na którym znajdował się Jedyny Pierścień.


Po wstępnym zmontowaniu film trwał ponad 6 godzin.


W rozszerzonej wersji filmu Gwiazda (Evenstar - naszyjnik, który Aragorn dostał od Arweny) rozbija się na kawałki, kiedy Aragorn rzucił wyzwanie Palanthirowi. W trakcie bitwie w Morannorze widać górną część biżuterii wystającą spod koszuli Aragorna.


Przed bitwą pod Czarną Bramą, Aragorn uciął głowę emisariuszowi Saurona. W następnej scenie koń emisariusza, jego ciało i ucięta głowa zniknęły (Wersja rozszerzona).


Gdy pierścień zostaje zniszczony, zapada się pod orkami itp. ziemia. Widać wtedy armię śródziemia, która chwilę wcześniej znajdowała się na koniach. W tym ujęciu koni nie ma!


Każdy aktor, który grał jedną z głównych ról mógł wybrać sobie pamiątkę z
planu zdjęciowego, którą weźmie na własność.


Bernard Hill po raz drugi zagrał postać, która jest przywódcą i ginie. We Władcy Pierścieni jest to król Theoden, a w Titanicu kapitan Edward Smith.


Orlando Bloom grający elfa Legolasa w "Drużynie Pierścienia" ma brązowe oczy, a w pozostałych częściach niebieskie.


Na początku filmu Déagol wyławia z wody Pierścien, wychodzi na brzeg, i widzimy, jak trzyma go w zabłoconej dłoni. Pierścień jest troszeczkę burdny. Gdy Sméagol atakuje go, a ten podnosi Pierścień leżący na trawie, jest on całkowicie czysty.


Od pewnego momentu Frodo ma bliznę na lewym policzku i w większości scen jest ona właśnie tam. Jednak gdy Frodo leży u podnóża Góry Przeznaczenia, a Sam wspomina o Shire, jego blizna jest na prawym policzku, ma troszkę inny kształt i inne położenie względem lewego policzka.


W rankingu najlepszych filmów wszech czasów serwisu "Yahoo! Movies" zajął 2. miejsce.


Początkowo rolę Denethora miał zagrać John Rhys-Davies.


Film znajduje się na 2. miejsu, na liście najbardziej dochodowych filmów kina. Lista z roku 2006.


Przy zbliżeniach na twarze głównych aktorów, kiedy jadą konno, tak naprawdę siedzieli oni na specjalnym urządzeniu imitujących koński galop. Zrobiono tak w przypadku Davida Wenhama (Faramir), który w ogóle nie umiał jeździć konno i zapanować nad koniem, co powodowało, że zwierze robiło to, na co miało ochotę i wielokrotnie ktoś z ekipy musiał go (konno) dogonić, złapać wodze i zatrzymać konia. Ekipa nazywała to urządzenie po prostu "beczką" i miało kilka odmian. Jedno posiadało kółka i można było je pchać po specjalnym torze, kolejne umocowane było na samochodzie tuż przed obiektywem kamery, a jeszcze inne było całkowicie statyczne i na stałe umocowane do podłoża.


Aktorzy będąc ostatni raz na planie i kręcąc ostatnie dokrętki, często czule żegnali się ze swoją postacią, wiedząc, że to już koniec. W takim ostatnim dniu na planie, Orlando Bloom złamał swój łuk, którego używał przez 18 miesięcy. Było to podczas całodziennego filmowania sceny wskoku na wielkiego Mumakila, w studiu na niebieskim tle. Ekipa uznała to za znak, że wreszcie ich praca dobiegła końca.


Kręcenie niektórych scen, bywało czasem dość niebezpieczne. W jednej z lokacji, gdzie filmowano fragmenty bitwy na Polach Pellenoru i pod Czarną Bramą, teren ogrodzony był kolorową taśmą. Powodem były miny przeciwpiechotne zakopane na tym terenie. Przed rozpoczęciem każdego dnia zdjęciowego musiano dokładnie oczywścić teren, aby nic nie mogło grozić aktorom i ekipie.


W scenie, w której Legolas strąca jednego z Haradrimów z Olifanta da się słyszeć słynny "Krzyk Wilhelma"


Viggo Mortensen, aby bardziej wczuć się w rolę, nie spał razem z innymi w hotelu, tylko w lesie, w dodatku w zbroi


W budowaniu Cirith Ungol użyto 30000 gwoździ.


Ngila Dickson, zdobywca oskara w kategorii "Najlepsze kostiumy" tak mówi o kapeluszu Gandalfa: "Nasze pierwsze szkice wyglądały jak okręty na głowie Iana McKellena, ale w końcu udało nam się dojść do czegoś, co było idealne, funkcjonalne i tajemnicze".


W wielu scenach aktorzy musieli być charakteryzowani na zabrudzonych, ubłoconych, zmęczonych obdartusów. Aktorzy byli "brudzeni" przez specjalistów od make-upu tyle razy, że w końcu zaczęli na nich mówić "Ludzie Błota".


W największych scenach walk bierze udział 450 statystów.


Na potrzeby filmu zostało stworzonych 300 ręcznie robionych peruk.


Pod koniec filmu, kiedy Frodo budzi się w Shire, przychodzą do niego przyjaciele. Kiedy wchodzą Frodo po kolei wykrzykuje ich imiona. W chwil,i gdy wchodzi Aragorn jest zbliżenie na twarz Froda, nie ma głosu ale z ruchu ust Froda wyraźnie można odczytać "Viggo".


Statyści spędzili na planie łącznie 20602 osobodoby!


W jednej z ostatnich scen Powrotu Króla, w roli gwardzisty Minas Thirith obsadzono prawnuka Tolkiena - Roydę Tolkiena.


Nad kostiumami pracowało łącznie 50 krawców, specjalistów od haftu, szewców i jubilerów. 

Coś o samym Tolkienie i jego twórczości:

Polskie tłumaczenie Władcy Pierścieni było trzecim na świecie. Przed polskim tłumaczeniem Władca Pierścieni ukazał się po holendersku i szwedzku.

Brał udział w I wojnie światowej, w oddziale Strzelców z Lancashire, gdzie był telegrafistą i tłumaczem z niemieckiego.

Należał do sławnej grupy "Inklingów", w skład której wchodzili również pisarze: C.S. Lewis, Jeremy Dyson, Charles Williams, Messrs Coghill oraz Owen Barfield, którzy spotykali się we wtorki w porze lunchu w pubie "Eagle and Child" w Oxfordzie, by czytać na głos fragmenty swoich książek.

Tolkien miał niewątpliwie talent do nauki języków obcych. Mabel, jego matka, zaczęła uczyć go łaciny, francuskiego i niemieckiego. Tymczasem podczas nauki w szkole nauczył się greki, staro-angielskiego, staro-nordyckiego, gotyku, współczesnego i średniowiecznego walijskiego, fińskiego, hiszpańskiego i włoskiego. Poznał też rosyjski, szwedzki, duński, norweski i lombardzki. Oprócz tego, on sam był twórcą 14 języków oraz alfabetów, którymi posługują się postacie stworzonej przez niego krainy Śródziemia.

W 1999 r. jego największe dzieło "Władca Pierścieni" zostało obwołane przez użytkowników Amazon.com "książką tysiąclecia".

Był pierwszym dzieckiem Artura Tolkiena i Mabel Suffield.

Otrzymał wiele nagród i honorowych doktoratów za dorobek naukowy i literacki m.in w Holandii, Irlandii, Anglii, Francji i Stanach Zjednoczonych, oraz najwyższe wyróżnienie państwowe - Order Imperium Brytyjskiego.

Tolkien napisał "Władcę Pierścieni" jako jedną całość. Do podziału na trzy części (ze względów technicznych) skłoniło pisarza wydawnictwo Allen-Urwin, które jako pierwsze wydało powieść drukiem.

Wydawnictwo Allen-Urwin spodziewało się, że ze względu na objętość i tematykę "Władca Pierścieni" przyniesie straty.

Asteroida odkryta przez Martina Watt w głównym pasie między Marsem a Jowiszem w roku 1982 została ochrzczona nazwiskiem Profesora: "2675 Tolkien"

W 2005 roku znalazł się na liście amerykańskiego magazynu "Forbes" najlepiej zarabiających nieboszczyków.

Razem z żoną Edith są pochowani razem w pojedynczym grobie w katolickiej części cmentarza Wolvercote na północnych obrzeżach Oxfordu. Na nagrobku widnieje inskrypcja: "Edith Mary Tolkien, Lúthien, 1889-1971" oraz "John Ronald Reuel Tolkien, Beren, 1892-1973". Lúthien i Beren to imiona kochanków z dzieła Tolkiena "Silmarillion".

Wiele jego dzieł zostało wydanych po jego śmierci przez jego syna Christophera Tolkiena.

2 marca 2006 brytyjski instytut MLA - "Museums, Libraries and Archives Council" umieścił "Władcę Pierścieni" na trzecim miejscu zestawienia książek, które "dorosły człowiek powinien przeczytać przed śmiercią." Dzieło Tolkiena wyprzedziły: powieść "Zabić drozda" oraz Biblia. Wyboru dokonali brytyjscy bibliotekarze.
 
  Jesteś 36395 odwiedzający  
 
Copyright by Maniak 2012 Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja